Redakcja zWeb.pl
Borelioza jest chorobą zakaźną wywoływaną przez bakterie Borrelia burgdorferi. Przenoszą ją kleszcze. W Europie, ale także w Ameryce Północnej i Azji jest najczęstszą przenoszoną przez nie chorobą.
Czym jest borelioza?
Borelioza to choroba zakaźna wynikająca z zarażenia bakteriami Borrelia burgdorferi, która jest przenoszona przez kleszcze (Ixodes ricinus). Borrelia burgdorferi to bakterie z grupy krętków, które usypiają układ immunologiczny gospodarza, przez co tworzą świetne warunki do swojego rozwoju. Borelioza ma różne objawy, a skutki tej choroby mogą doprowadzić do poważnych powikłań.
Historia Boreliozy
Borelioza jest także zwana “chorobą z Lyme”. Została ona opisana w latach 80-tych XX wieku w Stanach Zjednoczonych w miastach New Lyme i Old Lyme.
Borrelia burgdorferi – objawy
Kleszcze nie chorują na boreliozę. Są jej nosicielami, rezerwuarem bakterii Borrelia burgdorferi są natomiast zwierzęta, na których kleszcze żerują, karmiąc się ich krwią. Te zwierzęta to między innymi myszy, sarny, jelenie oraz niektóre ptaki. Co warto wiedzieć – żerują na nich nie tylko dorosłe kleszcze, ale także ich niedojrzałe postaci: larwy i nimfy, które potrzebują krwi, by przejść do kolejnej fazy rozwojowej.
Z tego powodu można w ogóle nie zauważyć kleszcza na swoim ciele. Dorosły kleszcz ma około milimetra długości, larwy i nimfy są jeszcze mniejsze, więc nawet napęczniałe od krwi są ledwie widoczne na skórze. Opitego, dorosłego kleszcza też można jednak przeoczyć, jeśli żeruje na karku, ramionach, plecach lub owłosionej skórze głowy albo gdy mamy na ciele wiele znamion i pieprzyków. Nie poczujemy też momentu wkłucia się przez niego w skórę, a to za sprawą działającej znieczulająco wydzieliny kleszcza.
Zarażenie boreliozą, usuwanie kleszcza
W wydzielinie kleszcza są też substancje przeciwkrzepliwe, co ułatwia mu żerowanie, które trwa nie kilka chwil, jak w przypadku komarów, ale wiele godzin. Chorobotwórcze bakterie też potrzebują czasu, by przeniknąć do śliny kleszcza, z którą przedostają się do organizmu jego żywiciela.
Specjaliści podkreślają, że nawet jeśli kleszcz był nosicielem boreliozy, to usunięcie go ze skóry w ciągu 12 godzin chroni przed zakażeniem, dlatego tak ważne jest jak najszybsze usunięcie kleszcza. Jeśli nie ma powodu, by zrobił to lekarz (na przykład dlatego, że kleszcz tkwi bardzo głęboko w skórze), warto spróbować zrobić to samemu lub przy pomocy bliskiej osoby.
W żadnym wypadku nie należy odwoływać się do dawnych, ludowych sposobów. A to znaczy: nie nakładać na kleszcza grubej warstwy tłuszczu. Kleszcz, dusząc się pod nim, mógłby zwymiotować zawartość swoich dróg pokarmowych wprost do naszego ciała, a to sprzyjałoby zakażeniu. Nie wolno też kleszczem kręcić, wyciskać go czy smarować benzyną. Wystarczy pęseta lub specjalne urządzenie dostępne w aptekach i środek odkażający.
Pielęgnacja cery tłustej. Jak prawidłowo o nią dbać?
Borelioza i inne choroby odkleszczowe
Nie każdy kleszcz przenosi boreliozę. Szacuje się, że jej nosicielami jest około 20–30 procent kleszczy. Pajączki te, nawet jeśli są wolne od bakterii wywołującej boreliozę, mogą jednak roznosić inne choroby, bo są rezerwuarem wielu różnych bakterii, wirusów i pierwotniaków.
W Polsce występują cztery choroby odkleszczowe:
- borelioza;
- kleszczowe zapalenie mózgu (przed którym można się uchronić, bo jest szczepienie dające wieloletnią odporność, zalecane przede wszystkim osobom żyjącym i pracującym w lesie, na przykład leśnikom);
- anaplzamoza;
- babeszjoza.
Do tej pory nie udało się wyprodukować skutecznej i bezpiecznej szczepionki przeciwko boreliozie.
Komentarze